Ważnym wydarzeniem dla uczestników projektów „Samodzielność drogą do sukcesu zwiększenie samodzielności osób niepełnosprawnych”, „Sukces potęgą możliwości”, „Samodzielność marzeniem i oczekiwaniem” realizowanych przez Caritas Diecezji Sandomierskiej było spotkanie wigilijne. Najpierw była pełna emocji, uniesień inscenizacja z wykorzystaniem światła i wspólnie śpiewanych kolęd. Aktorami były przecież osoby z niepełnosprawnością intelektualną i finałowa scena z tłumaczeniem tekstu na język migowy wspólnie z instruktorami przyspieszała bicie serca i wymuszała refleksję na temat człowieczeństwa.
W projektach z dofinansowaniem Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, które obecnie realizowane są przez Caritas Ziemi Sandomierskiej uczestnicy 54 osoby. Są to mieszkańcy województwa świętokrzyskiego i podkarpackiego.
Beneficjentami są przede wszystkim uczniowie ośrodka „Radość życia”, ale mamy takich trzech jeszcze beneficjentów spoza ośrodka, którzy rozświetlają nam i umilają czas.
Obecnie Caritas Diecezji Sandomierskiej realizuje trzy projekty.
Pierwszy projekt skierowany jest do uczestników powyżej 18 roku życia. Natomiast 2 pozostałe, do 18 roku życia. Naczelnym celem wszystkich projektów jest przede wszystkim rozwijanie samodzielności u naszych beneficjentów, rozwijanie ich potencjału, umiejętności, spędzania wolnego czasu oraz nauka przebywania ze sobą, aby integrowali się.
Wszystkie projekty są realizowane w ciągu 3 lat. Najstarszy projekt kończy się już w marcu, a dwa następne w każdym kolejnym roku
Jednym z efektów zajęć jakie odbywają się w ramach projektów było wigilijne spotkanie, które rozpoczęło się od inscenizacji.
W pełnym skupieniu występ młodych, poszkodowanych przez los artystów oglądał ks. Bogusław Pitucha. Dyrektor Caritasu Diecezji Sandomierskiej nazwał go swoistym misterium adwentowym z przesłaniem.
Podczas adwentu robimy różne przygotowania w naszych domach, porządki, sprzątanie, tak również ma płaszczyźnie naszej wiary jest najważniejsze, by ten czas adwentu był takim czasem przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia. Czas adwentowego oczekiwania jest czasem tęsknoty. Oczekujemy kogoś kogo bardzo kochamy, z kim bardzo byśmy chcieli się spotkać i tą właśnie osobą w naszym życiu na płaszczyźnie wiary jest Jezus Chrystus. Dlatego potrzeba abyśmy ten czas adwentu jak najlepiej wykorzystali, dobrze przeżyli.
Adwent ma podwójny wymiar. Jest ta miłość do Jezusa Chrystusa ale również ten drugi wymiar, ludzki. Bardziej myślimy o drugim człowieku. O tym, który potrzebuje naszej obecności, potrzebuje naszej pomocy.
Aktorzy za znakomity występ zmuszający do refleksji zostali nagrodzeni gromkimi brawami.
Każde wydarzenie tak jak teksty liturgiczne w czasie mszy świętej skłaniają nas do jakiejś refleksji podsuwają nam jakąś myśl, tak samo również i to misterium którego byliśmy świadkami, właśnie również skłania nas do refleksji. Jest to taka dobra okazja żeby się zatrzymać, żeby skoncentrować się na tym co jest najważniejsze, najistotniejsze. I to jest też odpowiedź również jakby na tęsknotę naszego serca. Tego co w codziennym życiu brakuje, to właśnie tutaj duchowo to otrzymujemy. To serce zostaje zapełnione wewnętrzną radością, czyli Jezusem Chrystusem.
Osoby występujące w misterium adwentowym to na co dzień uczniowie sandomierskiego Ośrodka Rehabilitacyjno-Edukacyjnego „Radość Życia”. Razem z nimi występ przeżywała dyrektor placówki Maria Butkowska.
Każde przedstawienie z udziałem naszych uczniów jest dla mnie myślę, że i dla wszystkich, głębokim przeżyciem. Byliśmy świadkami jak oni sami to przeżywali, widać, że targało nimi uczucie, żeby dobrze wystąpić. To ważna rzecz, która kształtuje sferę intelektualną ale też emocjonalną.
Dyrektor Butkowska podkreśliła, że jej uczniom brakuje możliwości spędzania czasu z rówieśnikami, rozmów, spokoju, a nawet przytulenia się. Dodała, że projekty czynią ich mniej zależnymi od innych, bardziej samodzielnymi.
Brakuje na co dzień takiego spokoju, czasu kiedy mogą spędzać z innymi, z rodziną, bo uczestniczą w zajęciach w szkole, potem przyjeżdżają do domu, biorą udział w różnorodnych projektach. Może czasami i przytulenia, czasu kiedy mogą czuć że są potrzebni. Potrzebują takiej wspólnoty, bycia z innymi swoimi koleżankami, kolegami, gdzie mogą spędzać swój wolny czas, mogą rozmawiać, wspólnie się bawić i uczyć. Myślę, że te projekty, także i nasza edukacja ma na celu żeby byli jak najbardziej samodzielni, jak najmniej zależni od innych, żeby mogli podejmować autonomiczne decyzje i byli przede wszystkim szczęśliwi. Nasi uczniowie przede wszystkim mają mocne strony jeżeli chodzi o śpiew, taniec, ruch. Myślę, że byliśmy tego świadkami. To właśnie jest najważniejsze, że daje im to możliwość przeżycia sukcesu, podwyższenia swojej samooceny. Myślę, że te brawa dla nich są bardzo ważne, bo oni się czują wtedy, gdzie ta potęga ich możliwości została uwidoczniona, gdzie są samodzielni i gdzie czerpią z tego radość.
Występ na scenie wzmocnił u aktorów poczucie przynależności do grupy, zaspokoił potrzebę bycia wśród ludzi, stwierdziła psycholog Angelika Bąk.
Takie przedstawienie które dzisiaj zostało przygotowane przez naszych podopiecznych, które wymagało dużego nakładu pracy przede wszystkim i współpracy, bardzo mocno wzmacnia poczucie przynależności do grupy, bardzo wzmacnia potrzebę bycia wśród ludzi. To jest przede wszystkim najcenniejsza, najważniejsza wartość która wybrzmiewa z tego typu działań i spotkań, i uczestnictwa w naszym projekcie.
Uczestnicy projektu są bardzo zadowoleni, że podczas dodatkowych zajęć zdobywają nowe umiejętności, poznają nowe osoby i tym samym stają się coraz bardziej samodzielni, doskonalą umiejętności pracy w grupie, zachowania się.
Paulina Zybała od niedawna korzysta z zajęć organizowanych w ramach projektu. Najchętniej bierze udział w zajęciach artystycznych i kulinarnych.
Bardzo dużo się nauczyłam np. gotowania. Lubię zajęcia artystyczne, a przede wszystkim poznałam kilka osób.
Gracjan Floras jest zachwycony, że mógł opiekować się końmi i pomagać w kuchni.
Najbardziej mi się podobały zooterapia z końmi i zajęcia kulinarne. Robiliśmy pyszne dania, desery, czasem pomagaliśmy w deserach. Obieraliśmy ziemniaki, strugaliśmy marchewkę, jakieś owoce. Karmę dla koni mieszaliśmy, opiekowaliśmy się końmi, wyprowadzaliśmy na pastwisko, karmiliśmy, oporządzaliśmy.
W każdym z projektów pełne ręce roboty ma psycholog. Prowadzi terapię indywidualną i grupową i co ważne jest dostępny przez 24 godziny na dobę. Z jego pomocy korzystają uczestnicy projektów, ale też odciąża w terapii coraz mniej wydolne rodziny.
Zadaniem terapii jest kształtowanie, rozwijanie, wzmacnianie bardzo różnych umiejętności i zasobów psychospołecznych m.in. poczucie własnej wartości, asertywności, umiejętności radzenia sobie ze stresem. Głównym zadaniem psychologa w projekcie jest stałe monitorowanie dobrostanu psychicznego naszych podopiecznych i przede wszystkim wsparcie psychologiczne, które udzielamy na bieżąco, tu i teraz, w sytuacjach kryzysowych osobistych i powszednich, które dotyczą nas wszystkich. Praca tak naprawdę 24 godz. na dobę. Psycholodzy dostępni online i w rzeczywistości. W każdej chwili uczestnicy mogą do nas zadzwonić, komunikować się z nami poprzez urządzenia cyfrowe.
Pandemia, wojna w Ukrainie zdaniem psycholog bardzo mocno wzmocniły postawy lękowe, uderzające w poczucie bezpieczeństwa.
Głównie pracujemy z lękiem. Pracujemy ze wzmocnieniem poczucia bezpieczeństwa przede wszystkim psychicznego.
Dla wszystkich uczestników wydarzenie było prawdziwym świętem. Wszyscy byli odświętnie ubrani, uprzejmi i grzeczni dla siebie. Byli dumni z występu na scenie. Cieszył ich każdy uśmiech kolegi czy koleżanki, zaproszonych gości. Widać było gołym okiem, że pieniądze na projekt są wydawane we właściwy sposób.
